Καιρός ν’ αφήσουμε τους εγωϊσμούς

Οι ντόπιοι νεφροπαθείς παίζουν τη ζωή τους «κορώνα-γράμματα»… για να παραμείνουν εν ζωή. Και ταυτόχρονα ετοιμαζόμαστε να αγωνιστούμε ώστε τα Άτομα με Ειδικές Ανάγκες να μπορούν να ανεβαίνουν ως τις κορυφές του Ολύμπου, έστω και με ελικόπτερο. Κι αν τα ΑμΕΑ χρειαστούν αιμοκάθαρση; Αν θελήσουν να περιηγηθούν τον τόπο μας, τον χαμηλότερα από τις κορυφές, πως θα κινηθούν μέσα στα τραπεζοκαθίσματα;;; Πάλι με ελικόπτερο; Τα παραπάνω είναι επιμέρους ερωτήματα. Το κύριο και κεντρικό είναι αν η Πιερία αντέχει κι άλλο παραλογισμό. Και πως θα κατακτήσει τα αυτονόητα ελάχιστα που δεν έχει, καταναλώνοντας ανύπαρκτα μέγιστα…

Στην πιθανότητα να δημιουργηθεί καταυλισμός προσφύγων, η Πιερία «βγήκε» στους δρόμους, μάζεψε υπογραφές, έκανε συλλαλητήρια, συνεδρίασε, συσκέφθηκε, αρθρογράφησε, δημοσίευσε δεκάδες σελίδες με λεπτομέρειες, ανακρίβειες και φήμες, εξέδωσε ψηφίσματα, επισκέφθηκε υπουργούς, αντιπολιτευόμενη κατήγγειλε και συμπολιτευόμενη καθησύχασε, ομάδες πολιτών της προβληματίστηκαν και δήλωσαν έτοιμες να πέσουν στη φωτιά, έλαβε διαβεβαιώσεις και παρά τις διαβεβαιώσεις έκανε και συγκέντρωση διαμαρτυρίας με πρωτοφανή συμμετοχή. Μπροστά στον καθημερινό κίνδυνο ζωής που αντιμετωπίζουν 70 κάτοικοί της εδώ και χρόνια, η Πιερία στρέφει αλλού το –κατά πολλούς ντόπιους- γοητευτικό πρόσωπό της…

Πιθανώς γιατί οι 70 νεφροπαθείς της είναι ένα ελάχιστο ποσοστό των περίπου 130.000 κατοίκων της. Ή γιατί οι 130.00 έχουν τόσα, μεγαλύτερα προβλήματα που αυτά των 70 δεν αξίζουν καμία κινητοποίηση, κανένα άγχος. Κι ας είναι η ζωή τους, εβδομήντα ανθρώπινες ζωές, που κινδυνεύει άπαξ εβδομαδιαίως κι όχι μερικά ευρώ …
Ταυτόχρονα, οι ηγέτες της Πιερίας –πολιτικοί και μη- έφτασαν να επιχειρηματολογούν υπέρ του δικαιώματος …των ΑμΕΑ να σκαρφαλώνουν στον Όλυμπο ή έστω να φτάνουν στις κορυφές του, χωρίς ιδιαίτερο κόπο. Αν αυτό δεν μπορεί να είναι εφικτό αλλιώς, θα χρησιμοποιούνται ελικόπτερα. Το ελικόπτερο είναι και το καταλληλότερο μέσο γιατί με το μέσο αυτό θα φτάνουν στον προορισμό τους χωρίς ενδιάμεσο επίγειο ταξίδι. Για να μην ανακαλύψουν τα ΑμΕΑ ότι στην Πιερία μπορούν να φτάσουν στο Πάνθεον, αλλά δεν μπορούν να διασχίσουν κοινόχρηστους χώρους λόγω … τραπεζοκαθισμάτων!!! Ότι κάτω απ’ τη σκιά του Ολύμπου θα μοιράζονται τον ίδιο δρόμο με τα αυτοκίνητα -και τους Έλληνες οδηγούς τους- για την καθημερινή τους μετακίνηση. Κόπτονται, κομμάτια γίνονται στην Πιερία, λαός και ηγεσία, φωτισμένοι αμφότεροι για τον τουρισμό της. Φανταστείτε να βρεθεί τολμηρός και ξεθαρρεμένος από κάνα “Live Your Myth” αλλοδαπός και νεφροπαθής, να διαλέξει να κάνει το όνειρό του πραγματικότητα …και να έρθει στην Πιερία, υπολογίζοντας ότι αν χρειαστεί μια αιμοκάθαρση επείγουσα και απρογραμμάτιστη… «τι διάολο… αυτό το νοσοκομείο που είδα στο Internet είναι ολοκαίνουργιο, στην ΕΕ ανήκουν…».

Είναι απολύτως φυσιολογικό κι ανθρώπινο, η Πιερία να ‘χει χάσει το μέτρο μέσα σ’ αυτή την παραζάλη δεκαετιών, στην οργανωμένη προσπάθεια απώλειας κάθε λογικής και ακηδεμόνευτης κρίσης, συν τη μέγιστη οικονομική δυσπραγία των τελευταίων ετών. Και γιατί όλα τα παραπάνω δεν συμβαίνουν μόνο στο θεϊκό νομό, αλλά απ’ άκρου εις άκρον της Χώρας της Φαιδράς Πορτοκαλέας. Το ίδιο φυσιολογικό και ανθρώπινο θα ‘ταν να ‘χει εντοπίσει η Πιερία –πριν απ’ την υπόλοιπη χώρα, λόγω των χαρακτηριστικών που η ίδια επικαλείται- ποιοι, πως και γιατί την ταΐζουν φύκια, τη στουπώνουν μεγαλοϊδεατισμό, της τραγουδάνε νανουρίσματα για ανάπτυξη και παραδείσια ευτυχία. Ποιοι φοράνε τη ρόμπα του εθελοντή μόνο σε προεκλογική περίοδο. Ποιοι επιμένουν ότι τουρισμό πχ έχεις αν έχεις μεγάλα, τσιμεντένια, άσχημα ξενοδοχεία και δίπλα τους χωματερές ανεξέλεγκτες, βιολογικούς βρώμας και δυσωδίας. Ποιοι σπεύδουν να δράσουν μόνο και εάν δράσει ο αντίπαλος. Ποιοι συνεχίζουν και ηγούνται, άνετα κι απροβλημάτιστα, ενώ 70 (εβδομήντα, εβδομήκοντα που ‘λέγαν κι οι αρχαίοι υμών) συνάνθρωποί μας επιζούν από μια ρώσικη ρουλέτα, χωρίς το ακαριαία αβασάνιστο ενός πυροβολισμού. Ποιοι πήραν όρκους να υπηρετούν το κοινό καλό. Ισόβιους ή για συγκεκριμένο διάστημα. Κι απλώς εισπράττουν το σταθερό, εγγυημένο εισόδημα, ενώ σε λίγο το σύνολο που υποτίθεται υπηρετούν δεν θα μπορεί να τους πληρώσει. Κάποτε, για όλα αυτά εύθικτοι ήταν –όχι πολλοί- αρκετοί. Και μάλιστα χωρίς να ‘ναι καθήκον τους η ευθιξία. Στα μέσα του Γενάρη του 2016, κάτι απ’ την παραζάλη, κάτι απ’ την παραδείσια ευτυχία, η Πιερία δεν έχει καθήκοντι υπεύθυνους. Ούτε ηγέτες, ούτε ταγούς του λαού. Σεις μείνατε μόνο, κε Εισαγγελέα… Ελπίζω η ανθρώπινη ζωή να παραμένει δεδομένη αξία, έστω και τώρα που τα ανθρώπινα βάσανα δεν αξίζουν σεντ.-

Αιμοκάθαρση με… καρδιολόγο κάνουν οι νεφροπαθείς
Στο έλεος του Θεού έχουν αφεθεί οι 70 νεφροπαθείς, που υποβάλλονται σε αιμοκάθαρση στο νοσοκομείο Κατερίνης

Βρε μπας και πάμε κοπαδιαστά όπου μας οδηγούν ανίκανοι, απατεώνες και πονηροί-δημιουργήματα κι αυτοί της πιο μεθοδευμένα παράλογης περιόδου της Ιστορίας μας;