πόσο ηρωικά και ιερά είναι τα χώματα στα οποία πατάμε
Τι μπορεί να περιμένει ένας τόπος, όταν οι εκπαιδευτικοί του αναλαμβάνουν να τιμήσουν τον τόπο και το γεγονός και την επέτειο με τα πλέον πομπώδη λόγια, αλλά με λάθος ελληνικά και παιδαριώδη -και ιστορικά- λάθη;
Τι μπορεί να περιμένει ο τόπος αυτός, εμείς όλοι δηλαδή, από τις επιλογές μας, από την κατάσταση στην οποία περιήλθαμε με τις πράξεις ή τις παραλείψεις μας, την απουσία μας ή την ανοχή μας;
Ποιες θυσίες δικαιώθηκαν από ποιους και ποιες δικαιώνονται από μας σήμερα;
Ποιοι τιμούν ποιους και με ποιον τρόπο;
Πριν λίγες μέρες ήθελες να καταργήσεις κάτι γιατί δεν αποδίδει πλέον τίποτα περισσότερο από κάτι ευτελές, ανάξιο κι αναντίστοιχο με την αρχική πρόθεση.
Και σήμερα, χωρίς να καταργήσεις τίποτα απ’ όλα τα ρηχά και υποκριτικά που παράγεις, μείωσες τα 141, σε 130. Και το “όφελος”, το ΄κανες “ώφελος”. Και την οθωμανική, “τουρκική”.
Τόση σημασία αποδίδεις στα λόγια και τις πράξεις σου.
Ακόμη κι όταν τα λόγια σου αφορούν αυτά για τα οποία τάχα πάλλεσαι από συγκίνηση και ευγνωμοσύνη, όταν ξεστομίζεις παχιά λόγια δήθεν καθήκοντος, όταν τάχα αποδίδεις στην πατρίδα ό,τι της αρμόζει. Κι όταν πίνεις το γλυκό κρασί της ελευθερίας που ζύμωσε το αίμα τους, κατά πως λες, χωρίς να ντρέπεσαι.
http://lyk-litoch.pie.sch.gr/1878/
Η απελευθέρωση προήλθε από τις θυσίες και το αίμα των Ελλήνων πατριωτών και αποτελεί ύψιστο χρέος για εμάς τους νεότερους να σταθούμε αντάξιοι όλων αυτών των ηρώων που συμμετείχαν στην επανάσταση του Ολύμπου. Για να το πετύχουμε αυτό πρέπει να συμμετέχουμε στις τιμητικές παρελάσεις και επετείους, να μελετάμε την ιστορία του τόπου μας και να την μεταδίδουμε όσο καλύτερα γίνεται στις επόμενες γενεές.
Πάνω από όλα να μη ξεχνάμε ποτέ πόσο ηρωικά και ιερά είναι τα χώματα στα οποία πατάμε.
ΥΓ:
μην πείτε κάποιοι πάλι ότι δεν καταλαβαίνετε τι γράφω. Θα δείτε το βίντεο -αν το τολμήσουν- και θα καταλάβετε.
