(περί σοβαρού ολισθήματος)
Αξιότιμε κε πρόεδρε του Δημοτικού Συμβουλίου (μας),
για να μην καταχρώμαι τον πολύτιμο χρόνο σας και γνωρίζοντας ότι υποδέχεστε πάντα την κριτική με δημοκρατική εγκαρτέρηση, αλλά -κυρίως- γιατί οι προθέσεις πρέπει να συνοδεύονται από πράξεις, ειδικά από τους φορείς εξουσίας και τα πρόσωπα που υπηρετούν θεσμούς, όπως αυτός του Δημοτικού Συμβουλίου μας και όλων των Δήμων της χώρας, επιτρέψτε μου να εντοπίσω μια θεσμική διολίσθηση.
Σοβαρή.
Που, αν δεν εντοπισθεί και δεν καταδικαστεί, υπάρχει σοβαρός κίνδυνος να γίνει πληγή μεγάλη.
Ο δημοτικός σύμβουλος έχει δικαίωμα να ρωτά.
Κι ο δημότης έχει το ίδιο δικαίωμα.
Κι οι διαδικασίες υπάρχουν και για τους δύο.
Μια ερώτηση δημοτικού συμβούλου στην προ ημερησίας διάταξης ενημέρωση του Δημοτικού Συμβούλου, μπορεί να ηχεί ως καταγγελία ή και ως επιβράβευση.
Ο δημοτικός σύμβουλος ΔΕΝ χρειάζεται την εξουσιοδότηση ΚΑΝΕΝΟΣ για να ρωτήσει, προκειμένου να ενημερωθεί.
Δεν προστατέψατε την κα Τσιμήτρη, από την αντίδραση της διοίκησης και του δημάρχου.
Πολύ περισσότερο, επιτρέψατε στον δήμαρχο να απαιτεί εξουσιοδότηση τρίτου για να ρωτήσει δημοτικός σύμβουλος για θέμα που αφορά τον Δήμο και την διοίκηση.
Το σκηνικό αυτό επαναλήφθηκε αρκετές φορές στη συνεδρίαση της 17ης Ιουλίου 2020.
Καλό για όλους μας είναι να μην επαναληφθεί.
Αν απαιτείται εξουσιοδότηση τρίτου για να ασκεί τα καθήκοντά του ο δημοτικός σύμβουλος και μάλιστα εντός του Δημοτικού Συμβουλίου, κάτι κάναμε λάθος ή κάνατε λάθος και να το διορθώσουμε ΤΩΡΑ.-
*δεν είναι κάποιος διαλανθάνων σεξισμός που με κάνει να μην διευκρινίζω το δημοτική ή δημοτικός (σύμβουλος), αλλά η πίστη ότι η γλώσσα μας υπήρξε πριν τις πολιτικές μας ανησυχίες και ευτυχώς περιέχει λέξεις πληρέστερες της Πολιτικής και του Νόμου. Πχ το “ο άνθρωπος” και το “ο φίλος”, περιέχουν και τα δύο φύλα.
