Καλό Ταξίδι, Γιώργο

κατευόδιο για μια πολύ ξαφνική αναχώρηση

 

 

 

 

Συλλυπητήριο μήνυμα του ΝΤ ΑΔΕΔΥ Πιερίας

Το αιφνίδιο και τόσο πρόωρο και άδικο τέλος του συναδέλφου Γιώργου Παπαϊωάννου, σκόρπισε θλίψη σε όλη την εκπαιδευτική κοινότητα και σε όσους είχαν την τύχη να τον γνωρίζουν προσωπικά. Τον αποχαιρετάμε με βαθιά θλίψη για το δυσαναπλήρωτο κενό που αφήνει πίσω του. Ολόθερμα συλλυπητήρια στην οικογένεια του!

Καλό ταξίδι στην αιωνιότητα φίλε και συνάδελφε Γιώργο…
Ο Πρόεδρος
Θεόδωρος Σιαμάγκας

 

 

Ε.Λ.Μ.Ε. ΠΙΕΡΙΑΣ                                                  Κατερίνη, 20-02-2025

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΩΛΕΙΑ ΤΟΥ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ

Συγκλονισμένη είναι η εκπαιδευτική κοινότητα από τον αδόκητο χαμό του εκπαιδευτικού Γιώργου Παπαϊωάννου. Ως Δ.Σ. της Ε.Λ.Μ.Ε. ΠΙΕΡΙΑΣ αισθανόμαστε την ανάγκη να εκφράσουμε τη βαθύτατη θλίψη μας για την τραγική απώλεια του εκλεκτού συναδέλφου μας και να μεταφέρουμε στους οικείους του τα πιο θερμά μας συλλυπητήρια.

Γιώργο θα σε θυμόμαστε πάντα για την ευθύτητα και την καθαρότητα του λόγου σου και τη μεγάλη σου προσφορά στη δημόσια εκπαίδευση.

Κατερίνη, 20 Φεβρουαρίου 2025

 

 

ΣΥΛΛΥΠΗΤΗΡΙΟ ΜΗΝΥΜΑ

Η Διεύθυνση, ο Σύλλογος Διδασκόντων και σύσσωμη η εκπαιδευτική κοινότητα του Γενικού Λυκείου Λιτοχώρου, εκφράζουμε την βαθύτατη θλίψη και οδύνη για την απροσδόκητη απώλεια του συναδέλφου μας εκπαιδευτικού, Γεωργίου Παπαϊωάννου.

Το κενό που αφήνει, δυσαναπλήρωτο. Η εκπαιδευτική μας κοινότητα που θα στερηθεί το εκπαιδευτικό του έργο, θα είναι από σήμερα φτωχότερη.

Ευχόμαστε καλή δύναμη και κουράγιο στους οικείους του.

 

Η Διεύθυνση

Ο Σύλλογος Διδασκόντων

 

 

ΚΑΛΟ ΣΟΥ ΤΑΞΙΔΙ ΦΙΛΤΑΤΕ ΓΙΩΡΓΟ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ  

Η παρουσία σου στο Λιτόχωρο, στην γενέτειρά σου, φίλτατε Γιώργο Παπαϊωάννου, γέμιζε τους φίλους σου -και όχι μόνο- χαρά και ευτυχία. Η απουσία σου έλλειψη και θλίψη. Υπήρξες σε όλη σου τη ζωή η αυθεντική, η αφκιασίδωτη, η συγκροτημένη, η αγωνιστική, η δίκαιη και η  δημοκρατική προσωπικότητα. Συνεργαστήκαμε επί μακρόν στο Λύκειο Λιτοχώρου. Εκείνο που έμεινε χαραγμένο στη μνήμη μου, είναι ότι σε διέκρινε πάντα η εργατικότητα, η υπηρεσιακή σου συνέπεια, η προσφορά σου στους μαθητές, στο σχολείο και ευρύτερα στην κοινωνία του Λιτοχώρου, πέρα από τα διδακτικά σου καθήκοντα. Στις εκδηλώσεις του Λυκείου και ιδιαίτερα στις καλλιτεχνικές, θεάτρου, χορού, χορωδίες, είχες πάντοτε έντονη την παρουσία σου με τις σκηνοθετικές σου ιδέες, μαζί και με τους άλλους εξαιρετικούς συναδέλφους. Πάντοτε σε διέκρινε ο σεβασμός και η καλή συνεργασία με τους συναδέλφους σου και με την διεύθυνση του Λυκείου.

Στο καλό αγαπημένε μου συνάδελφε και χαιρετισμούς σε όλους τους συνάδελφούς μας, που έφυγαν και εκείνοι πολύ νωρίς.

ΛΙΤΟΧΩΡΟ 21-2-2025
ΜΑΥΡΟΜΜΑΤΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ
ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΟΣ
πρώην διευθυντής Λυκείου Λιτοχώρου

 

Μοιραστήκαμε στιγμές, στίχους και σιωπές γεμάτες νόημα
Τώρα η απουσία σου βαριά
Καλό σου ταξίδι φίλε αγαπημένε
Η καρδιά μας θα κρατά πάντα
την φλόγα σου αναμένη.

 

 

Άντιο Δάσκαλε:

❝Εμείς που δεν κατακρεουργηθήκαμε
Από την σβάστικα
Δεν σκελετωθήκαμε
Δεν βρωμήσανε την ανάσα μας
Εμείς που δεν κόπηκε η λαλιά μας
Απ’ το περίστροφο
Δεν μας έφτυσαν
Εσατζήδες
Αχ να ξέρατε την πείνα μας
Την ντροπή μας
Που δεν έχουμε μια πομπή
Ένα φέρετρο ν’ ακολουθήσουμε
Έναν Παλαμά
Έναν Σεφέρη

Ν’ αποχαιρετήσουμε.❝

Γιώργος Παπαϊωάννου

 

 

 

Εσείς μήπως θυμάστε, στην Α΄ Λυκείου, την ιστορία και την αρχιτεκτονική των Ζιγκουράτ; Θυμάστε τη σπουδαιότητα των λαών της Μεσοποταμίας; Εκείνο το θεατρικό στη Β’ Λυκείου, που δεν κατάφερε να “ανέβει” ποτέ, το θυμάστε; Θυμάστε το κουδούνι του σχολάσματος στην Γ’ Λυκείου στις 13:25, που δεν σηκωνόταν κανείς μας από το θρανίο και περιμέναμε να τελειώσει ο Δάσκαλος το μάθημα; Είχαμε φροντιστήριο μετά, τρέχαμε να προλάβουμε να κάνουμε κατεύθυνση, να αλαφιάσουμε στις ασκήσεις, στο διάβασμα, να προλάβουμε, να προλάβουμε, να προλάβουμε, αλλά τις Παρασκευές δεν σηκωνόταν κανείς από το θρανίο για το μάθημα της γενικής παιδείας. Θυμάστε;
Τον δάσκαλο με το τζιν παντελόνι τον θυμάστε; Τα μεγάλα του γράμματα στον πίνακα; Την όρεξή του που μας έλουζε, τη θυμάστε; Τα μάτια που δεν έκαναν διακρίσεις ανάμεσα σε “άριστους” και “κουπουκαραίους”, τα θυμάστε; Τη βροντερή του φωνή, γεμάτη βελούδο; Την αγκαλιά του, τη θυμάστε;
Κι όταν φύγατε από το “σχολιό” , όπως το έλεγε ο ίδιος, και γίνατε πια φοιτητές, τα τσίπουρα που πίνατε με τον Δάσκαλο, τα θυμάστε; Κι όταν έψαχνε αργότερα τρόπους να βοηθήσει αυτούς που δεν είχαν προνόμια από την εκκίνηση και τους βρήκε η προσφυγιά στον δρόμο, τα θυμάστε; Τη γραφή του τη θυμάστε; Τους στίχους που μοίραζε απλόχερα εδώ μέσα, για να διαβάζουμε και κάτι όμορφο μέσα στον ζόφο, τους θυμάστε;
Εγώ τα θυμάμαι και δεν πρόκειται να τα ξεχάσω ποτέ.
Αντίο και καλό ταξίδι, αγαπημένε μου Δάσκαλε.
Αντίο ΔΑΣΚΑΛΕ, με όλα τα γράμματα γραμμένα κεφαλαία και μεγάλα, όπως αυτά που έγραφες στον πίνακα.
Ήμουν τυχερή που σε συνάντησα, ήμουν τυχερή που με δίδαξες εντός και εκτός “σχολιού”, είναι τυχεροί οι άνθρωποι που αγαπάς.
Καλό σου ταξίδι, Γιωργος Παπαιωαννου

 

 

 

 

 

 

gkop