γιατί πληθωρίζουν στο Fb και αποφεύγουν έστω και μία συνέντευξη?
Αναρωτιέστε πολλοί γιατί η χαλαρή και μικρή ενασχόληση της Ε τ Ο με τα προεκλογικά μας.
Τα προεκλογικά του Δήμου μας.
Και πολλοί παραπονιέστε ταυτόχρονα και σας ευχαριστώ γι’ αυτό γιατί είναι μια επιβράβευση σημαντική.
Η μικρή και σποραδική ενασχόληση με τα παραπάνω δεν οφείλεται στις προθέσεις της Ε τ Ο ή τουλάχιστον, δεν είναι πρόθεσή της να περάσουν οι εκλογές χωρίς πολλά λόγια. Το αντίθετο.
Είναι -δυστυχώς- οι επιλογές της απερχόμενης διοίκησης, της παράταξης Γερολιόλιου -του επικεφαλής της, δηλαδή- να αποφεύγει τις επαφές ειδικά με την Ε τ Ο κι έχει καταγράψει το -αρνητικό- ρεκόρ των τριών συνεντεύξεων σε τέσσερα χρόνια. Στάση που ποτέ δεν δέχτηκε και δεν θα δεχτεί η Ε τ Ο ως σωστή. Εκπληρώνοντας την αποστολή της, ζήτησε εγκαίρως και εγγράφως την αποδοχή πρόσκλησης για δύο debate Γερολιόλιου-Κιάφα. Ο Κιάφας την αποδέχτηκε αμέσως και άνευ όρων, ο Γερολιόλιος ουσιαστικά αρνήθηκε, προβάλλοντας φόρτο εργασίας ως την 31η Αυγούστου και ενώ άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο για αργότερα, δεν επανήλθε ποτέ. Η πρόσκληση εξηγούσε ότι η βιντεοσκόπηση θα γινόταν μέρες πριν την δημοσίευση που είχε προγραμματιστεί για τις αρχές και τα μέσα Σεπτεμβρίου. Οπότε θα υπήρχε χρόνος για την δημόσια συζήτηση και με τους λοιπούς παράγοντες αυτών των εκλογών, την τρίτη υποψήφια και τους τοπικούς και τους δημοτικούς υποψήφιους συμβούλους. Αλλά… μονό debate ΔΕΝ γίνεται…
Η εμμονή της παράταξης Γερολιόλιου -να απέχει από την όποια δημόσια συζήτηση και την πιθανή έκθεση- επιβεβαιώθηκε και στις ελάχιστες ευκαιρίες που είχε η Ε τ Ο να πράξει τα δημοσιογραφικώς αναμενόμενα: σε κοινό ερώτημα της Ε τ Ο προς τρεις υποψήφιους, ο υποψήφιος της ΣΥΝθεσης ΙΙ απάντησε ότι δεν επιθυμεί να δημοσιευτεί η απάντησή του!!! Ενώ είχε στείλει απάντηση “με την ιδιότητα του πολίτη και κάτοικο Λιτόχωρου”, σε ερώτημα που τέθηκε σε υποψήφιο για να δημοσιευτεί και όχι να διαβαστεί μόνο από τον δημοσιογράφο…
Μια εξαίρεση, ατομική, αυτή του Στεργιου Φαρμάκη που μιλούσε κάπως πυκνότερα στην τετραετία που πέρασε, απέδωσε μία και μοναδική προεκλογική συνέντευξη και ενώ ο ίδιος δήλωσε ότι θα ακολουθήσει κι άλλη, λίγο αργότερα και με μια φαιδρή αφορμή, “έκλεισε κι αυτή η πόρτα” προς την πληρέστερη προεκλογική ενημέρωση. Για την Ιστορία, ο Στέργιος Φαρμάκης παραπονέθηκε και γραπτώς ότι ο γράφων προσπάθησε να τον γελοιοποιήσει με την σύντομη εισαγωγή της συνέντευξής του και την εικόνα του να χειρονομεί μονίμως και το σχετικό σχόλιο στο κείμενο. Ενώ είναι δεδομένο και βέβαιο ότι η συνέντευξή του έκανε μεγάλη επιτυχία όχι για τις χειρονομίες, αλλά για τα όσα αρκούντως επιβαρυντικά για την απερχόμενη διοίκηση Γερολιόλιου και τις δικές του ευθύνες και μάλιστα … χωρίς καμία πίεση… Το χειρότερο: ο Φαρμάκης απείλησε με προσφυγή στην Δικαιοσύνη, προκλήθηκε να το κάνει και μέχρι στιγμής (πολλές μέρες μετά) δεν το έπραξε.
Πριν λίγες μέρες, άκουσα με τ’ αυτιά μου τον Βαγγέλη Γερολιόλιο, σε προεκλογική συγκέντρωση, να καταγράφει ως επιτυχία το ότι έδωσε πολλές συνεντεύξεις σε “κανάλια” για την προβολή του τουρισμού μας. Και ναι, έδωσε. Σε δημοσιογράφους της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης που έδωσαν και σ’ αυτόν την ευκαιρία να προβάλλει τον τουρισμό μας ή έστω τους λόγους που θα ‘πρεπε να έχουμε. Σε δημοσιογράφο που γνωρίζει τα τοπικά θέματα, τα θετικά και τα αρνητικά και τα απαράδεκτα της διοίκησής του δεν δίνει τις ευκαιρίες που πρέπει να δίνει και μάλιστα σε προεκλογική περίοδο. Παρά τις διαβεβαιώσεις περί του αντιθέτου, στον Βαγγέλη Γερολιόλιο δεν αρέσει η κριτική, ειδικά αν είναι ικανή να του επιβάλλει διορθωτικές κινήσεις (βλ. διαγραφή Τσιουπλή) που κοστίζουν στο γόητρό του και διαψεύδουν τον μύθο του βέβαιου νικητή…
Οπότε, καιρός να τα πούμε με όσους θέλουν και τολμούν να μιλήσουν δημόσια και με αντίλογο και ερωτήσεις και δεν ποστάρουν και δημοσιεύουν ό,τι θέλουν άκριτα εκεί που μπορούν: στα ΜΚΔ και στα “θυμιατήρια”, αποδεικνύοντας τον καθεστωτικό ολοκληρωτισμό τους.-
ΥΓ: οι κατ’ ιδίαν και διαπροσωπικές ευγένειες είναι δείγμα προόδου (που επέβαλλε η Ε τ Ο). αλλά είναι για προσωπική χρήση. Και είναι και πλήρως ύποπτο όταν ο δημοσιογράφος ρωτάει ως δημοσιογράφος και του απαντάνε εκτός δημοσιότητας. Επικεφαλής ή στελέχη.
